31 Aralık 2017 Pazar

Laos yazımla tekrar merhabaa..

Güneydoğu Asya'ya ulaşma hayali, beni üniversite hayatım boyunca yerine getirilmesi gereken sorumluluklara ve yer yer sevimsiz olabilen hayata karşı dirençli kılan iki hayalimden biriydi (Diğeri tabi ki Güney Amerika hayali:P) Onca sınav ve iş stresinin, yorgunlukların, saçma sapan insanların dayanılabilir hale gelmesini sağlayan, düşündükçe içimi kıpır kıpır eden hayal. Tabi malesef, toplumun standartlaştırdığı güzellik kalıplarının etkisinde ister istemez kalan biri olarak hayaller Phi Phi, Phuket gibi, Güneydoğu Asya diyince neredeyse herkesin gözünde canlanan fotoğraf kareleriydi. Son 7-8 senemde hayalini kurup da elde ettiğim olayların neredeyse tamamında yaşadığım hayal kırıklıkları ve hayalini kurmayıp da hayatıma birden bire giriveren olayların inanılmaz güzel oluşu, iyi gelişi gibi, hayalini kurduğum o klişeleşmiş fotoğraf karelerinin 'eh' olması, hayalini o kadar da tutkulu kurmadığım Laos'un büyüleyici güzelliği beni bu yazıyı yazmaya iten en temel sebep..

En baştan başlamak gerekirse (hazır olun, uzun bir yazı olacak:P) öncelikle işe Bangkok/Tayland'a gidiş dönüş, o mesafe için bana göre gayet uygun bir fiyat olan 1400 TL'ye bilet almakla başladım. (Qatar Airways, Thanks to Katar Krizi) Uçak iki katlı falan, inanılmaz büyük ve lüks. Wifi'a bağlanılabiliyormuş havadayken falan (ben denedim olmadı tabi o ayrı mesele) Tüm gece uçtuktan sonra 25 Haziran'17 sabahı Bangkoktaydım. İnternette okuduğum 'Polis ülkeye almadı, havaalnından geri döndürdü'lü' hikayelerin etkisiyle tırsa tırsa pasaport kontrolüne girdim. (Tayland vize istemiyor bu arada) Paris'e gitmeden önce de bu tarz hikayeler okumuştum. O yüzden pasaport kontolünde polise dünyanın en cici ve masum kızıymış gibi gülümsemiştim. Ülkeye sorgusuz sualsiz alınmamda bunun payı olduğuna hala inanırım lol. Neyse, bu basit numerom Tayland'ın gudubet polisinde işe yaramadı  Bu güne kadar öyle çok çok ülke görmüş bir insan değilim, gittiğim her ülkede uçaktan inince görüp de hissettiğim hisler farklıydı, ama evden bu kadar uzakta olmanın etkisi, bambaşka bir coğrafyaya ulaşmak en garip histi. Hava inanılmaz sıcak ve nemli. Yani bizim bildiğimiz Antalya sıcağı gibi bir sıcak değil. Sanki duştan yeni çıkmışsın gibi yapış yapış bir his. Havaalnından metroya binip Khao San Street yakınalrındaki hostelime (R1 Hostel) yerleşip bir gece orda kaldıktan sonra diğer günün gecesinde gece yolculuğu yaparak Bangkok'tan

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder